با دیدن گزارش تلویزیونی زندانیان در زندان گریه کردم…

به کزارش ستاد دیه استان آذربایجان شرقی : دختر خانوم ۱۲ ساله ای به نام کوثر برای کمک به زندانیان غیر عمد به ستاد دیه استان مراجعه و مبلغ ۱۰۰ هزار تومان اهدا کردند

کوثر عابدینی دختر بچه ۱۲ ساله اهل تبریز در ستاد دیه گفت : قبل از افطار برنامه ای از تلویزیون پخش شد که زندانیان را نشان میداد و از آنها مصاحبه می کردند آنقدر غرق گزارش بودم که نفهمیدم چگونه در آغوش مادرم هستم با گریه شدید به مادرم التماس کردم که ما باید به این زندانیان کمک کنیم که مادرم از وضعیت مالی خودمان گفتند اما پدرمان وقتی گریه هایم را دید گفت فردا برای کمک به زندانیان به ستاد دیه مراجعه می کنیم

کوثر خانوم ۱۲ ساله گفت : کمی آرام شده بودم اما همچنان در فکر بودم که نه تنها زندانیان در زندان از دوری خانواده رنج می برند بلکه حتما آنان فرزندانی مثل من و امثال من دارند که دلتنگ پدرشان هستند

ا می گوید : تا پاسی از شب فقط به این فکر میکردم که من چطور در آغوش پدر و مادرم باشم در حالی که کودکانی هستند که حتی هفته ها پدرشان را نبینند و در آغوش انها نباشند ، در این فکرها بودم که موقع سحری شد و ما بعد از خوردن سحر در هنگام نماز دعا کردم که هیچ بچه ای پدرش به زندان نیفتد تا او مثل بچه های دیگر از لذت کنار هم بودن پدر و مادر در خانواده بی نصیب نباشد بعد از سحری و نماز خواندن از پدرم خواهش کردم که همین الان به ستاد دیه برویم که پدرم گفت برای مراجعت به ستاد دیه باید صبح زود برویم .

همچنان در فکر بودم که خوابم برد و چند ساعتی در خواب بودم که با صدای مادرم بیدار شدم و راهی ستاد دیه شدیم تا رسیدم به ستاد دیه یکم حالم خوب شد که برای آزادی زندانیان یک قدم خیر برداشته ایم به ستاد رسیدیم و با مدیر ستاد صحبت کردیم و مبلغ ۱۰۰ هزار تومان برای آزادی زندانیان کمک کردیم و من انقدر در شوق این کار بودم که حتی ناخوداگاه در پیش مدیر ستاد دیه گریه کردم و خواهش کردم بخاطر بچه هایی که الان پدرشان در زندان هست از مردم و مسئولین بخواهید تا به ستاد دیه کمک کنند تا بچه ها در کنار پدر و خانواده از زندگی لذت ببرند  و به انها قول دادم تا هر سال قلک پولهایم را برای آزادی زندانیان میشکنم و پولهایش را برای آزادی آنها به ستاد دیه اهدا می کنم .