شهری که مردم به جای خرید تاج گل، زندانی آزاد می‌کنند
تاریخ و زمان ارسال: 12 آبان 1404 ساعت 12:31
نویسنده : فرزاد آقایی
شناسه خبر : 6831
سال ۱۳۹۷، خانواده‌ای در تبریز به جای گل‌های گران‌قیمت مراسم ترحیم، با صرف هزینه‌های مراسم در راه آزادی زندانیان، جرقه یک حرکت فرهنگی ماندگار را روشن کردند.
اینجا آذربایجان‌شرقی است؛ جایی که کوه‌های سرفراز سهند و دشت‌های همیشه سبز آن، قرن‌هاست شاهد مهربانی مردمانی‌اند که نیکی را نه به عنوان یک رفتار، بلکه به عنوان یک باور زندگی می‌کنند، یکی از زیباترین نمودهای این روح بزرگ، فرهنگی است که در سال‌های اخیر در میان مردم این شهر شکل گرفته است.جرقه‌ای که به آتشی از مهربانی بدل شدسال ۱۳۹۷ آغازی بود بر جنبشی که به مرور، چهره مراسم سوگواری در تبریز را دگرگون کرد. در پی درگذشت مادر یکی از اعضای هیأت امنای ستاد دیه استان آذربایجان شرقی، خانواده‌ی آن مرحوم تصمیمی متفاوت و ماندگار گرفتند، به جای برگزاری مراسم پرهزینه و تزیین مجلس با تاج‌گل‌های گران‌قیمت، همه‌ی هزینه‌ها صرف آزادی زندانیان جرائم غیرعمد شد.همان تصمیم ساده، جرقه‌ای بود برای تولد فرهنگی نو در این شهر. ستاد دیه استان با الهام از این حرکت، برنامه‌ای گسترده برای ترویج این سنت نیکو آغاز کرد. نشست‌های متعددی با مداحان، خطبا و هیأت امنای مساجد برگزار شد تا پیام این حرکت انسان‌دوستانه به گوش مردم برسد.
در این مسیر، حمایت‌های پدرانه و معنوی شهید آیت‌الله آل‌هاشم، امام جمعه فقید تبریز نقشی بی‌بدیل داشت. او بارها در خطبه‌های نماز جمعه این اقدام خداپسندانه را یادآور شد و از مردم خواست تا یاد عزیزان خود را با “احسانی ماندگار” زنده نگه دارند. کلام او همچون نوری بر دل‌ها نشست و جریانی از محبت و همدلی را در شهر جاری کرد.از یک خانواده تا هزاران خانواده؛ از یک لبخند تا هزاران رهاییبه گفته رسول تقی‌پور، مدیر ستاد دیه آذربایجان‌شرقی، در آغاز راه شاید هفته‌ای تنها یک خانواده با نیت خیر به ستاد مراجعه می‌کرد. اما امروز در نتیجه فرهنگ‌سازی، حمایت علما و استقبال مردم نیکوکار، هر روز چندین خانواده با نذر آزادی، یاد عزیزان خود را جاودانه می‌کنند.ستاد دیه استان نیز با اقدامی زیبا، بنرهایی در مقابل منازل یا مساجد محل برگزاری مراسم نصب می‌کند تا از این خانواده‌ها قدردانی شود و دیگران نیز به مشارکت در این راه نیک تشویق گردند.آمارها گویای حقیقتی درخشان‌اند، از سال ۱۳۹۷ تا امروز، بیش از ۹ هزار خانواده در تبریز و شهرستان‌های استان با نیت خیر و در یادبود درگذشتگان خود، هزینه‌های ضیافت و تاج‌گل را به آزادی زندانیان اختصاص داده‌اند. نتیجه این مهربانی‌ها، آزادی بیش از دو هزار زندانی جرائم غیرعمد است؛ دو هزار زندگی که دوباره به آغوش خانواده بازگشته‌اند.
تقی‌پور در گفت‌وگو با فارس می‌گوید: «امروز تبریز به الگویی ملی برای ترویج فرهنگ صرف هزینه‌های ترحیم در راه آزادی زندانیان تبدیل شده است. حمایت‌های آیت‌الله آل‌هاشم، رئیس کل دادگستری استان و همکاری روحانیون، مداحان و مردم شریف تبریز در این مسیر بی‌نظیر بوده است.»قصه‌هایی از ایمان، اشک و امیداما در ورای آمار و ارقام، دل‌هایی می‌تپد که هرکدام داستانی دارند؛ داستان‌هایی که نشان می‌دهد نذر آزادی، تنها یک کار خیر نیست، بلکه ادامه‌ی عشق و یاد درگذشتگان در قالب نیکی به دیگران است.یکی از این خانواده‌ها، پدر و مادری از محلات قدیمی تبریز‌اند که فرزند جوانشان را در سانحه‌ای از دست داده‌اند. پدر خانواده می‌گوید: «هیچ دردی بالاتر از داغ فرزند نیست. اما می‌خواستیم یاد او با لبخند انسان‌هایی دیگر زنده بماند. این پدر داغدار اضافه می‌کند: وقتی فهمیدیم با هزینه مراسم، چهار زندانی آزاد شدند، احساس کردیم روح پسرمان در آرامش است.»در گوشه‌ای دیگر از شهر، بانویی که مادر مهربانش را از دست داده بود، نذر کرد تا راه او را ادامه دهد، او تاکید می‌کند: «مادرم همیشه اهل کمک بود. حتی از درآمد اندک خود دست نیازمندان را می‌گرفت. این دختر مادر از،دست داده ادامه می‌دهد: بعد از درگذشت مادرم به جای تاج‌گل و پذیرایی، پول را به ستاد دیه دادم. حالا حس می‌کنم دعای خانواده‌هایی که آزاد شده‌اند، بدرقه روح مادرم است.»
و در خانواده‌ای دیگر، فرزندان مردی خیر و نیکوکار تصمیم گرفتند یاد پدرشان را با آزادی ۷ زندانی زنده نگه دارند. علی، یکی از پسران این خانواده می‌گوید: «پدر همیشه می‌گفت شادی واقعی در کمک به دیگران است. حالا وقتی به یادش می‌افتیم، می‌دانیم شادی و آرامش او در لبخند ۷ نفری هست که به خانه برگشته‌اند.»
تاج‌گل‌هایی که پژمرده نمی‌شوندمحبوب علیلو پنجم مهر در مراسم “به عشق پیامبر می‌بخشم” گفته بود: از ابتدای سال‌جاری تاکنون، ۲۴۲ زندانی غیرعمد و محکوم مالی در استان آزاد شده‌اند که از این تعداد ۲۳۵ نفر مرد و هفت نفر زن بودند.وی افزوده بود: بدهی مجموع این افراد حدود ۷۹۰ میلیارد تومان بود و برای آزادی آنان ۲۶ میلیارد تومان کمک ویژه (بلاعوض) از سوی خیرین و ستاد دیه پرداخت شده است.دادستان مرکز استان همچنین با اشاره به وضعیت کنونی زندان‌ها اظهار داشت: در حال حاضر ۸۴۰ زندانی غیرعمد در زندان‌های آذربایجان‌شرقی محبوس هستند که مجموع بدهی آن‌ها به بیش از ۲ هزار میلیارد تومان می‌رسد و برای آزادی این افراد، حدود ۲۰۰ میلیارد تومان کمک ویژه (بلاعوض) مورد نیاز است.مدتهاست در تبریز، تاج‌گل‌ها دیگر تنها برای زینت نیستند؛ بلکه به گل‌های رهایی تبدیل شده‌اند. گل‌هایی که نه در سکوت پژمرده می‌شوند، بلکه در لبخند کودکی که پدرش آزاد شده، دوباره می‌شکفند.این سنت زیبا، امروز در این شهر به نماد همدلی، همبستگی اجتماعی و ایمان زنده‌ی مردم بدل شده است. یاد و خاطره درگذشتگان با احسان و بخشش گره خورده و اثرش نه تنها در دل‌ها، بلکه در زندگی انسان‌های بسیاری ماندگار شده است.تبریز بار دیگر نشان داده است که پیشرو بودن، تنها به صنعت و فرهنگ محدود نمی‌شود؛ بلکه در مهربانی و انسانیت نیز می‌توان “اولین” بود.در این شهر، حتی در سوگ و اندوه، ریشه امید خشک نمی‌شود زیرا در تبریز هر قطره اشک می‌تواند به دریای رحمت بدل شود.و این است راز ماندگاری تبریز، شهری که نه فقط در تاریخ، بلکه در دل‌ها، همیشه زنده است.
این فرهنگ زیبا، آرام‌آرام در سراسر کشور گسترش پیدا کرده است؛ امروز جایی که به جای تاج‌های گل گران‌قیمت، هزینه‌های مراسم صرف آزادی زندانیان، تهیه ویلچر برای معلولان و کمک به نیازمندان می‌شود. حرکتی ساده که در ظاهر کوچک است، اما پیام بزرگی در دل‌ها دارد:مهربانی، همدلی و همدردی با همنوعان.این سنت نیکو، یادآور این است که مهربانی، با هیچ چیزی قابل قیاس نیست و می‌تواند زندگی‌ها را تغییر دهد؛ فرهنگی که از تبریز آغاز شد و آرام آرام سراسر ایران را دربر گرفت، به ما یاد می‌دهد که حتی کوچک‌ترین کارهای انسانی، می‌توانند بزرگ‌ترین تأثیرها را بر زندگی دیگران داشته باشند.
انتهای پیام /
– خبرگزاری فارس
شما هم می‌توانید در مورد این مقاله نظر بدهید